මුහම්මද් ජන ඝාතක‍යෙකි.

යාත්රිබ් අවට, බානු කුවිනුවා, බානු නදිර් හා බානු කුරාසියා නමැති යු‍දෙව් ජනපද තුනක් විය. ඔවුන් ඉස්ලාම් ආගම පිළිගන්නේ නැතැයි තේරුම් ගත් මුහම්මද් ඔවුන්ට විරුද්ධව කටයුතු කලේය. බානු කුවිනුවා හා බානු නදිර් යන ජනපදිකයින් ඔහු පිටුවහල් කළේ  ඔවුන් සතු දේපල හා ධනය උදුරා ගැනී‍‍මෙන් පසුවයි. බානු කුරාසියා ජනපදිකයින් ඔහු සමූල ඝාතනය කළේය.

බානු කුරාසියා ජනයා සමූල ඝාතනය කිරීම:

මුහම්මද් ගේ පලිගැනීමට ලක්වූ  යාත්රිබ් හි අවසාන යු‍දෙව් ජන කණ්ඩායම වූයේ බානු කුරාසියා විය. අගල් යුද්ධය අවසන් වූ වහාම, මුහම්මද් විසින් තම‍ වෙ‍ළෙද ගැල් නිතර මංකොල්ල කෑම ඉවසිය නොහැකිව, මුහම්මද්ට දඩුවම් කරනු වස් මක්කා නගරවාසීන්, මදීනා නගරය අසලට රැස්වූහ. පර්සියානු අනුගාමික‍යෙකුගේ උප‍දෙස් ඇසූ මුහම්මද්, අගල් කපා මක්කා වාසින්ගේ ඉදිරි ගමන වැලැක්වූයේය. මුහම්මද් බානු කුරාසියා ජනපදයට පහර දිය යුතුයැයි සිතීය. මුහම්මද් ප්‍රකාශ කර සිටියේ, ගේබ්රියල් නමැති දේවදූතයා පැමිණ “ ඔබගේ කඩුව කොපු‍වෙන් මුදා ඉදිරියට ගොස් කුමන්ත්‍රණකාරී බානු කුරාසියා ජනපදයට ගොස් ඔවුන් හා සටන් වදින්න” යැයි කියූ බව. ඔහු තවත් පිරිවර දේවදූතයින් සමූහක් කැටිව පලමුව ගොස් එම ජනපදිකයින්ගේ බලකොටු ‍දෙදරවා ඔවුන් බිය ගන්වන බවද ගේබ්රියල් සඳහන් ක‍ළේයැයි අල්-මුබාරක්පූරි ලියයි.  අල්-මුබාරක්පූරි තවදුරටත් සඳහන් කරන්නේ “මුහම්මද් වහාම යාඥාවට අඩගසන්නා කැඳවා බානු කුරාසියාවට විරුද්ධව යුද වැදීම ප්‍රකාශයට පත්කරන ලෙස අණ කළේය."

ඉස්ලාමය ගැන අධ්‍යයනය කිරී‍මේදී, වැදගත් කරුණක් වශ‍යෙන් අවධාරණය කල යුතු වන්නේ, යාඥාවට කැඳවීමත් යුද්ධයට කැඳවීමත් එකකි. මුස්ලිම් ත්‍රස්ත කටයුතු සියල්ල ආරම්භ වන්නේ, පල්ලියේදී යාඥාවකින් පසුවයි. ඒවා රමදාන් (උපවාස) මාස‍යේ හා සිකුරාදා දිනවල දරුනු ස්වරූපයක් ගනි. 1981 දී, මුහම්මද්ගේ උපන්දිනය සමරමින්, අයොතොල්ලා කු‍මෙයිනි පැවසුවේ:

“‍මෙහ්රබ් (පල්ලිය) යනු‍වෙන් අදහස් වන්නේ යුද ස්ථානයකි, සටන් ස්ථානයකි. ‍මෙහ්රබ් වලින් පටන් ගෙන යුද්ධය ඉදිරියට ඇදී යා යුතුය, ඉස්ලාමයේ සියලුම යුද්ධ පල්ලි‍යෙන් පටන් ගැනුනු ‍ලෙසම. මුහම්මද් මිනිසුන් මැරීමට කඩුවක් තබාගත්තේය. අපගේ සියලුම ඉමාම්වරු ඉතා හොඳ සටන් කරුවන් වූහ. ඔවුන් සියල්ලෝම සොල්දාදුවෝ වූහ. ඔවුන් කඩු හරබය හැකිවූවා ‍මෙන්ම භාවිතයේද ‍යෙදූහ. ඔවුන් මිනී මැරූහ. මුහම්මද් මිනිසුන්ගේ අත් කපා, ‍බෙලි කපා හා ගල් ගසා මැරූ සේ  අපට අත් කපන, ‍බෙලි කපන හා ගල් ගසා මරන කලීෆා වර‍යෙකුගේ අවශ්‍යතාවය පවති."

මුස්ලිම්වරු,  මක්කා නගරවාසින් (කුරයිෂිවරු) සමඟ බානු කුරාසියාවරු කුමන්ත්‍රණ කළ බව, ඔවුන්ට චෝදනා කරති. ඉතිහාසඥයන් ‍මෙම චෝදනාව බැහැර කරන අතර, ඔවුන් දක්වන්නේ මක්කා වාසින් පසුබැස ගියේ බානු කුරාසිවරුන්ගේ සහයෝගය ඔවුන්ට නොලැබුනු නිසා‍වෙනි.

මුහම්මද් යටතේ, තුන් දාහක පාබල, අන්සාරි (උදව්කරුවන්) අශ්වාරෝහක ‍සෙබලු 30 ක් හා මුජහිරින් යන සේනාවෝ වූහ.

මුහම්මද් තම අභිමතය ප්‍රකාශ කළ විට, ඔහුගේ මස්සිනා හා ප්‍රබල පක්ෂපාති‍යෙකු වූ අලි දිව්රා ප්‍රකාශ කලේ, ඔවුන්ගේ බලකොටුව බිද වැටීම හෝ තමාගේ මරණය සිදුවන ‍තෙක් තමා නොනවතින බවයි. බානු කුරාසියා වට කර දින 25 ක් ගත විය. අවසාන‍යේ ඔවුන් කොන්දේසි විරහිතවම යටත් වූහ. ගැහැනුන් හා ළමුන් ‍වෙන්කර තනිකර තබන ලදුව, පිරිමින්ගේ අත් විලංගු ලූහ. ‍මෙ අවස්ථාවේදී, බානු කුරාසියාවරුන්ට හිතවත් අව්ස් ගෝත්‍රිකයන් මැදිහත් වී, ඔවුන්ට අනුකම්පා‍වෙන් කටයුතු කරන ‍ලෙස ඉල්ලා සිටියහ. ඊයකින් තුවාල ලබා සිටි අධමයකු වන සආඩ් බින් මුආද්ට මේ යුදව්වන් ගැන තීරණයක් දීමට මුහම්මද් බාර කළේය. සආඩ් කලින් බානු කුරාසියා වරුන්ට හිතවත් අයෙක් වූයේය. නමුත් ඔහු ඉස්ලාමය වැලඳ ගැනී‍මෙන් පසු එම තත්වය ‍වෙනස් විය. අගල් යුද්ධයේදී මක්කාවර‍යෙකු විසින් විසිකළ ඊයකින් තුවාල ලබා සිටි ඔහු එයට බානු කුරාසියා වරන්ට චෝදනා නැගීය. මුහම්මද් මේ තත්වය දැන සිටියේය. ඔහු මුහම්මද් ගේ පෞද්ගලික ආරක්ෂකයා වූ අතර, පල්ලියේ නිදා ගත්තේය.

සආඩ් දුන් තීන්දුව වූයේ, “ සියලුම පිරිමින් මරා දමා ගැහැනුන් හා ළමයි වහල් භාවයට පත් කර ඔවුන් ගේ ධනය හා වස්තුන් මුස්ලිම් සොල්දාදුවන් අතර ‍බෙදා දිය යුතුයි.”

මුහම්මද් මේ තීරණය ගැන ඉතා සතුටට පත්ව, “ අල්ලා ‍දෙවියන් ගේ අණ අනුව සආඩ් ගේ විනිශ්චය විය” යි කීය. මුහම්මද් බොහෝ විට තමාගේ සිතැඟි සඟවා ඒවා අල්ලා ‍දෙවියන් දුන් අණ ‍ලෙස කීවද, ‍මෙවර ඔහුගේ සිතැඟි සආඩ් ගේ වචන වලින් ප්‍රකාශ කැරවීය.

අල්-මුබාරක්පූරි තවදුරටත් සඳහන් කරන්නේ, “ ඇත්ත වශ‍යෙන්ම, ඉස්ලාම් ආගමට විරුද්ධව යු‍දෙව්වන් කළ කුමන්ත්‍රණ හා පාවාදීම් ‍වෙනුවෙන් මේ තදබල දඩුවම් සාධාරණ වන්නේය. ඔවුන් සතුව පැවති, ආයුධ ගබඩා 300 ක්, කඩු 1500 ක්, හෙල්ල 2000 ක් හා පලිහ 500 ක් වූ විශාල ආයුධ තොගය මුස්ලිම් වරු අතට පත් විය.”

අල්-මුබාරක්පූරි සඳහන් කිරීමට අමතක කරන කරුනක් වන්නේ, අගල් කැන මක්කාවරුන් ගේ ප්‍රහාරයෙන් ආරාක්ෂා වීම සඳහා ‍මෙම ආයුධ සියල්ල පමණක් නොව උදලු, පික්ස් ආදියද බානු කුරාසියා වරුන් මුස්ලිම්වරුන්ට දුන් බවයි. තමන්ට උදව් කළ අයට මුස්ලිම් වරු කිසිදා ස්තූතිවන්ත නො‍‍වෙති. ඔවුන් උදව් ලබා‍ගෙන, ඔබ තවදුරටත් අවශ්‍ය නොවේ නම් පිටුපසින් අනින්නෝය.

මේ ජන ඝාතනය සාධාරණීය කිරීමට, මුස්ලිම් ඉතිහාසඥයන් ඔවුන් ගේ පදනම් විරහිත චෝදනා නැගීමට නිතර උත්සුක ‍වෙති. ඔවුන්, බානු කුරාසියා වරුන් කලහාකාරි, බොරු වදන් පතුරුවන, පාවා‍දෙන හා කුමන්ත්‍රණ කරුවන් යැයි චෝදනා කරති.  නමුත් ‍මෙ තරම් දරුණු දඩුවමකට ලක් කිරීමට හා ඔවුන් පූරණ වශයෙන් අතුගා දැමීමට අවශ්‍ය සිද්ධීන් කිසිවක් නො පවති. මදීනා නගර‍යේ අගල් කපා, 600 සිට 900 දක්වා ප්‍රමාණයක ‍‍බෙලි කපා මරා වල දමන ලදී.

(දැනුදු මුන්ගේ වෙනසක් නොමැත එදා නබි අනුගමනය කල ඒ ජඩ ක්‍රියාදාමය අදත් මුන් අනුගමනය කරමින් සිටි )

මුහම්මද් කයිබර් ජනපදයට පහර දුන් විට, ඔහුගේ පංගුව ‍ලෙස ගත් විවාක තරුණ කාන්තාව වූ ෂාෆියාගේ පියා, හුයයි ඉබන් අක්තාබ්, සිරකරු‍වෙක් වී , ඔහු මුහම්මද් අභියසට පමුණුවන ලද්දේ අත් පිටුපසට කර බැදයි. ‍මේ දරුණු මිනිසාට වහ‍ලෙකු ලෙස යටත් වීම නිර්භය ලෙස ප්‍රතික්ෂේප කළ මොහු මරණය, යටත්වීමට වඩා හොඳයැයි පැතුවේය. එතැනම ඔහු දණ ගස්වා ‍ගෙල සිඳුවන ලදි.

තරුණ ලමයින් ‍ගෙන් ක‍වුරුන් ඝාතනයට ලක් කල යුතුදැයි තීරණය කිරීමට, ඔවුන් පරික්ෂාවට ලක් කරන ලදි. ලිඟු ‍පෙ‍ද‍සේ ‍කෙස් වර්ධනය පටන් ගැනුනු සියල්ල (සාමාන්‍යයෙන් අවුරුදු 14 ට වැඩි) වැඩිහිටි අය සමඟ බෙලි කපා මරා දමන ලදහ. අටිය්යා අල්-කුරියාස් නමැත් යුදෙව් තරුණයා ‍‍මෙයින් ගැලවී පසුව සිද්ධිය ‍මෙ‍සේ විස්තර කලේය. “ බානු කුරාසියා සිරකරුවන් අතර මමද විනිමි. ඔවුන් (මුස්ලිම්වරු) අපව පරික්ෂාවට ලක් කළහ. ලිඟු ‍පෙ‍දෙ‍සේ  ‍කෙස් වර්ධනය පටන් ගැනුනු සියල්ලන් මරා දමන ලදි. මගේ ලිඟු ‍පෙ‍දෙ‍සේ  ‍කෙස් වර්ධනය පටන් ‍‍ගෙන නොතිබුනි.”

මුහම්මද් විසින් මරා හා පිටුවහල් කිරීමට ලක්වූ යු‍දෙව් ජනපද අතර, බානු කුවින්කුආ, බානු නදිර්, බානු කුරාසියා, බානු මුස්තලික්, බානු ජවුන් හා කයිබර් හි යුදෙව්වන් වූහ. මුහම්මද්ගේ අවසන් (මරණය) අවස්ථාවේදී, මුලු අරාබිකර‍යෙන් විස්වාශ නොකරන්නවුන් අතුගා දමන ‍ලෙස අනුගාමිකයින්ට ඔහු උප‍දෙස් දුන්නේය. ‍පසුව දෙවන කලීෆා වූ උමර් විසින් මේ අණ ක්‍රියාවට නංවන ලදි. උමර් විසින් යු‍දෙව්, ක්‍රිස්තියානි හා අදේවවාදි අරාබින් අතුගා දැමු‍වේ, ඔවුන්ට ඉස්ලාමය වැලැඳ ගැනීමට හෝ පිටවහල් වීමට බලකරමින් හෝ මරා දැමීම තුලිනි.  (ඇෆ්ගනිස්තානය ,ඉන්දුනීසියාව ,මැලේසියාව ,සිරියාව ,මාල දිවයින ආදී රටවලටත් වුයේ මේ දෙයමයි )

කොල්ල කෑ වස්තූන් වලින් පොහොසත් මුහම්මද්, ඔහුගේ අනුගාමිකයින්ට  එවා නොමසුරුව දුන්නේය. අනාස් වාර්ථා කළ පරිදි: “මිනිසුන් තමන්ගේ රට ඉදි වලින් කොටසක් තෑගි වශ‍යෙන් මුහම්මද්ට දීමට පුරුදුව සිටියහ. බානු කුරාසියා, බානු නදිර් ජනපද යටත් කිරී‍මෙන් පසු, මුහම්මද් ඒ අයට ප්‍රති උපකාර කිරීමට පටන් ගත්තේය.”

කුරාන‍යේ ඇති වැකියකින්, මුහම්මද් ගේ බානු කුරිසියා ඝාතනය හා ගැහැනුන් හා ළමයින් වහලුන් ‍ලෙස ගැනීම අල්ලා දෙවියන් සඳහන් කරමින් එය අනුමත කරයි.

කුරානය: 33.26. ඔහු (අල්ලා ‍දෙවියන්) එම අයට (කුරයිෂිවරුන්ට) උදව් කළ පුස්තකය විස්වාස කරන (එනම් යු‍දෙව්වන්) අයලුවන් ඔවුන්ගේ බලකොටු‍වෙන් පිටවීමට සැලැස්සුවේය. ඔබ සමහරුන් මරා තවත් සමහරුන් සිරභාරයට ගත්තෙහිය.